Gem island

Alweer vroeg ontbijten. Dit is een terugkerend thema deze reis. Van uitslapen is er deze vakantie niet veel sprake geweest. Veel slaap hebben we ingehaald in de bus, strand en vliegtuigen. We gaan vanochtend met de publieke boot terug naar Merang. Nu blijkt ook waarom deze zoveel goedkoper is dan de hotelboot. De stalen kooi die op de boot is gemaakt ter bescherming tegen de zon zit maar half vast en zit vol met deuken en roest. Her en der zitten gaten in de rand van de boot. We kunnen de onderkant en romp niet bekijken, maar we hopen dat hij blijft drijven. Bij nader inzien is deze tocht spannender dan de ritten in de taxi's door het chaotische verkeer. De zee is ook erg onstuimig vandaag en we zijn blij als we aankomen.
De taxi staat ons al op te wachten. Er staat een donkere man met een bordje met daarop de naam "Mister Van" te wachten. Ze hebben hier een beetje moeite met mijn naam blijkbaar, want het is of Mister Van of Mister Rob. De bagage gaat achter in de open laadruimte van de Toyota Hilux. Wat zijn die terreinwagens slecht afgeveerd. Althans op asfalt is het net een trampoline waar je inzit.
Onderweg komen we langs de stad Kuala Terengganu. Dit is een rijke stad met veel grote moskeeën en overheidsgebouwen. Daarnaast zien we ook veel landhuizen in Arabische stijl gebouwd. Deze zijn al van veraf te herkennen aan de dakpannen die glinsteren in de zon. De huizen van de merendeels arme bevolking hebben golfplaten als dakbedekking.
We gaan met de boot van 11.30 uur vanuit Marang naar Gem island. Je leest het goed. Gisteren waren we in de haven van Merang en vandaag in die van Marang. Dit heeft ons tijdens het plannen van de reis ook even gekost voordat we doorhadden dat dit twee verschillende plaatsen zijn. Na een boottocht van 15 minuten komen we aan op Gem island. Dit is een piepklein eiland met maar 1 resort, bestaande uit 40 huisjes. De meeste huisjes staan op palen aan zee, andere direct op het strand. Alle kamers hebben zeezicht, nogal logisch ;-) en een mooie witte klamboe boven het bed tegen de muggen. Dat is wel nodig want er zitten flinke kieren onder en boven de deuren. Het lijkt wel een verlaten eiland, want alleen een paar staffmembers zijn aanwezig. Vandaag zijn er maar 6 huisjes vol, waarvan alleen wij pas zijn gearriveerd. Voor even hebben we dit eilandje dus voor onszelf.
Het resort doet blijkbaar ook aan schildpad rehabilitatie, want we zien een kleine broedplek en een zwembadje met baby schildpadden. Rondom de huisje zijn continue krijsende geluiden te horen. Na verder onderzoek blijken er tientallen grote vleermuizen in de bomen te zitten. Ze zijn wel zo'n 30 cm groot met de vleugels nog ingeklapt.
In de lonely planet staat dat het eten erg tegenvalt in dit resort dus we zijn erg benieuwd hoe de a la carte lunch ons gaat bevallen. Francis neemt een broodje tonijn en Rob kiest voor de spaghetti bolognaise. Heerlijk! We hebben super lekker gegeten. Misschien komt het doordat het laagseizoen is, waardoor ze meer tijd nemen om iets lekkers te bereiden. Aangezien het pas 13 uur is hebben we nog de rest van de middag om lekker op het strand te liggen en af en toe een verfrissende duik in de zee te nemen.
's Avonds gaan we weer in het resort eten, een andere keus heb je ook niet of je moet met een bootje naar het tegenoverliggende hotel, maar dat is niet nodig want we weten nu dat onze resort keuken goed is.