Orang-Oetans & Kinabatangan river

Vanuit Turtle Island zijn we vanmorgen al om 7.00 uur vertrokken, terug naar de haven van Sandakan. Daar stond een busje klaar om ons naar "Sepilok Rehabilitation Centre" te brengen. Hier worden Orang-Oetans opgevangen. Soms vanuit de jungle, omdat ze het daar niet overleven, en soms worden ze bij mensen thuis weg gehaald die de Orang-Oetan houden als huisdier. Ze worden in het rehabilitation centre klaar gestoomd om terug te kunnen keren naar de jungle. De mensen die er werken leren de apen veel verschillende dingen, zoals het goed leren klimmen, het zoeken naar eten of zelfs het bieden van geborgenheid zoals een moeder dit zou doen.
Ter introductie hebben we een film gezien over wat de mensen die werken in het centrum allemaal doen. Om 10.00 uur is het voedertijd van de apen. Dit wil niet altijd zeggen dat de apen ook komen opdagen, dit is dus altijd een verrassing. De apen leven daar in een stuk jungle, zonder verdere omheining. Wij mochten vanuit een platform het hele ritueel van het voeden van de apen bekijken. Een medewerker komt met een grote mand, gevuld met allerlei vruchten de jungle ingelopen zo tussen alle apen door. Hij gooit de mand om en blijft nog even zitten terwijl de apen al slingerend naar het platform komen. Wij hadden het geluk ook een moeder met haar jong te zien. Er werd ons verteld dat het zomaar kon zijn dat de apen op het platform zouden komen, en je dus oog in oog zou kunnen komen te staan met een Orang-Oetan. Dit was bij ons niet het geval.....
Na de apen zijn we gaan kijken bij de Borneo sunbears. Ook hier hebben we kunnen zien hoe de beren hun eten kregen. Net voordat we weer wilden vertrekken zagen we een slang zitten in de buurt van de beren. Meteen alle rangers in rep en roer, want het was een "viper". Dit is een slang die met een beet mensen en dieren kan doden. Het was dus zaak om de slang zo snel mogelijk weg te halen voordat een van de beren geen brood meer kon smeren. Maar gelukkig.....de ranger heeft de slang met een stok kunnen vangen.
Tussen de middag lunchten we bij een lokaal restaurant tussen de palm olie plantages. Daarna vervolgden we onze weg met het busje naar de Kinabatangan Nature Lodges. Met een bootje staken we de rivier over. Het is een kleinschalige locatie met een 10-tal houten lodges. Om 16 uur gingen we een riviercruise maken. We hadden kans om apen, vogels en misschien wel een krokodil of olifant te zien. De neusaap ofwel de Proboscis apen waren in overvloed aanwezig. Na een uur hadden we de eerste gespot in een boom. Verderop zagen we ze ook op de grond lopen. Ze zaten steeds dichter bij de waterkant, waardoor we erg mooie foto's konden maken. De stuurman parkeerde de boot gewoon met de punt tegen de wal aan. Opeens zagen we dat in de tak boven de boot een slang zat. Wij zaten met zijn tweeën voorin de boot, waardoor we opeens op 2 meter afstand van een python zaten. Toen we weer een stuk verder voeren zaten er twee apen weer heel dicht bij de waterkant in het gras. Op een gegeven moment zaten we nog minder dan een meter van de apen verwijderd. Je zag gewoon aan hun blik dat ze twijfelden om in de boot te springen. Gelukkig hielden ze meer van de bamboe die in het water dreef.
We keerden om richting de lodges toen we opeens een paar boten ergens zagen stoppen langs de waterkant. Wij natuurlijk meteen er naar toe varen en tot ons geluk zagen we de grijze bil van een olifant tussen het gras en de bamboe uit steken. De begroeiing was zo hoog dat de olifant niet goed zichtbaar was. Na lang wachten en heel veel geduld had de olifant genoeg bamboe opgegeten zodat we meer konden zien. Bleek er gewoon nog een olifant te staan. Plots seinde een ranger ons en zagen we een paar meter verder een jong olifantje het water in gaan. Alles geschiede op maar een paar meter van onze boot vandaan. Verderop bleken nog 3 olifanten te zijn, dus daar spoedde de stuurman zich ook nog snel naar toe. Al met al was het een super geslaagde riviercruise.
's Avonds hebben we nog een nachtwandeling gemaakt door de jungle rondom de lodges op zoek naar vogels, kikkers en spinnen. Helaas hebben we maar 2 vogels gespot. Het was wel een hele ervaring om in het pikkedonker in een woud te lopen, in de modder te trappen, door het water te lopen en overal om je heen dierengeluiden te horen....en dat met hele charmante rubberen laarzen aan, shirt in onze broek tegen de bloedzuigers.